Apache HTTP Sunucusu Sürüm 2.4
Mevcut Diller: tr
Kimlik Doğrulama istediğiniz kişileri teyid etme işlemidir. Yetkilendirme ise kişilerin nereye gireceklerine ve hangi bilgiye ulaşacaklarına müsaade edilmesi işlemidir.
Genel erişim denetimi için Erişim Denetimi Nasıl belgesine bakınız.
Kimlik Doğrulama ve yetkilendirme işlemi ile ilgili üç tür modül vardır. Genellikle her bir gruptan en az bir modül seçeceksiniz.
AuthType
yönergesi)
AuthDigestProvider
yönergeleri)
Require
yönergesi)
Bu modüllere ek olarak, mod_authz_core
modülleri bulunur. Bu modüller yetkilendirme modüllerinin çekirdeğini oluşturan temel yönergeleri gerçekler.
mod_access_compat
diye bir modül daha vardır.
Muhtemelen göz atmak isteyeceğiniz Erişim Denetimi nasıl belgesi, sunucuya erişimlerin çeşitli yollarından bahsetmektedir.
Sitenizde sadece küçük bir grup insana hitap eden ya da hassas bilgileriniz varsa, bu makaledeki teknikleri kullanarak dilediğiniz kişilerin sadece dilediğiniz sayfaları görüntülemesini sağlayabilirsiniz.
Bu makale sitenizin bazı parçalarını korumak için kullanacağınız "standart" yolları içermektedir.
Eğer bilgileriniz gerçekten gizliliğe ihtiyaç duyuyorsa kimlik doğrulamasına ilaveten mod_ssl
modülünü de kullanabilirsiniz.
Bu makalede bahsi geçen yönergeler ya ana sunucu yapılandırma dosyasında (genellikle <Directory>
bölümünde) ya da dizin içi yapılandırma dosyalarında (.htaccess
dosyaları) bulunmak zorundadır.
Eğer .htaccess
dosyalarını kullanmayı tasarlıyorsanız, kimlik doğrulama yönergelerine bu dosyaların içine koymaya izin veren sunucu yapılandırmasına ihtiyacınız olacaktır. Bunun için, dizin içi yapılandırma dosyalarının içine hangi yönergelerin konacağını belirleyen AllowOverride
yönergesi kullanılır.
Kimlik doğrulamadan sözettiğimize göre, aşağıda gösterilen şekilde bir AllowOverride
yönergesine ihtiyacınız olacaktır:
AllowOverride AuthConfig
Yönergeleri doğrudan ana sunucunun yapılandırma dosyasına koyacaksanız bu dosyaya yazma izniniz olmalıdır.
Bazı dosyaların nerede saklandığını bilmek için sunucunun dizin yapısı hakkında biraz bilgi sahibi olmanız gerekmektedir. Bu çok da zor olmamakla birlikte bu noktaya gelindiğinde konuyu netleştireceğiz.
Ayrıca mod_authz_core
modülleri ya httpd
çalıştırılabilirinin içinde derlenmiş olmalı ya da apache2.conf
yapılandırma dosyası ile yüklenmelidir. Bu iki modül HTTP sunucusunda kimlik doğrulama ve yetkilendirme kullanımı ve yapılandırması için büyük öneme sahip temel yönergeleri ve işlevselliği sağlar.
Burada, sunucu üzerindeki bir dizini parolayla korumak için gereken temel bilgiler verilecektir.
İlk olarak bir parola dosyası oluşturmalısınız. Bunu nasıl yapacağınız, özellikle, seçtiğiniz kimlik doğrulayıcıya göre değişiklik gösterir. Bunun üzerinde ileride daha fazla duracağız. Başlangıç için parolaları bir metin dosyasında tutacağız.
Bu dosya belge kök dizini altında olmamalıdır. Böylece başkaları parola dosyasını indiremezler. Örneğin belgeleriniz /usr/local/apache/htdocs
üzerinden sunuluyorsa parola dosyanızı /usr/local/apache/wd
dizininde tutabilirsiniz.
Dosyayı oluşturmak için Apache ile gelen htwd
uygulamasını kullanacağız. Bu uygulama Apache'nin kurulumunda belirtilen bin
dizininde bulunur. Eğer Apache'yi üçüncü parti paketlerden kurduysanız, çalıştırılabilir dosyaların bulunduğu yollar üzerinde olmalıdır.
Bir dosya oluşturmak için şunları yazın:
htwd -c /usr/local/apache/wd/s umut
htwd
size parola soracaktır arkasından da teyit etmek için parolayı tekrar girmenizi isteyecektir:
# htwd -c /usr/local/apache/wd/s umut
New : parolam
Re-type new : parolam
Adding for umut
Eğer htwd
normal yollar üzerinde değilse çalıştırmak için dosyanın bulunduğu tam yeri belirtmeniz gerekecektir. Dosyanın öntanımlı kurulum yeri: /usr/local/apache2/bin/htwd
Bundan sonra, sunucuyu, parola sorması için ve kimlerin erişim izni olacağını belirlemek için yapılandıracaksınız. Bu işlemi apache2.conf
dosyasını düzenleyerek ya da bir .htaccess
dosyası kullanarak yapabilirsiniz. Örneğin, /usr/local/apache/htdocs/secret
dizinini korumayı amaçlıyorsanız, şu yönergeleri kullanabilirsiniz. Bu yönergeleri /usr/local/apache/htdocs/secret/.htaccess
dosyası içine veya apache2.conf
içindeki <Directory "/usr/local/apache/htdocs/secret"> bölümüne koyabilirsiniz.
AuthType Basic AuthName "Gizli Dosyalar" # (Aşağıdaki satırın kullanımı isteğe bağlıdır) AuthBasirovider file AuthFile "/usr/local/apache/wd/s" Require umut
Bu yönergeleri tek tek inceleyelim. mod_ssl
ile şifrelenmesi gerekmektedir.
AuthName
yönergesi ile kimlik doğrulamada kullanılacak Saha da belirtilebilir. Saha kullanımının, başlıca iki işlevi vardır. Birincisi, istemci sıklıkla bu bilgiyi kullanıcıya parola diyalog kutusunun bir parçası olarak sunar. İkincisi, belirtilen kimlik doğrulamalı alan için gönderilecek parolayı belirlerken istemci tarafından kullanılır.
Örneğin, bir istemcinin "Gizli Dosyalar"
alanında kimliği doğrulanmış olsun. Aynı sunucu üzerinde "Gizli Dosyalar"
Sahası olarak belirlenmiş alanlarda aynı parola özdevinimli olarak yinelenecektir. Böylece parola bir kere girilerek aynı Sahayı paylaşan çok sayıda kısıtlanmış alana ulaşırken oluşacak gecikmeden kullanıcı korunmuş olur. Güvenlik gerekçelerinden dolayı, her sunucu adı değiştirilişinde istemcinin parolayı yeniden sorması gerekir.
mod_authn_dbd
gibi farklı bir kaynak seçecekseniz bu yönergeyi kullanmanız gerekecektir.
htdbm
programı ile oluşturulabilir ve değiştirilebilir. Üçüncü parti modüllerinde çok sayıda başka kimlik doğrulama türü de vardır.
Son olarak Require
yönergesini kullanmanın çeşitli yoları üzerinde duracağız.
Yukarıdaki yönergelerle bir dizinde sadece bir kişiye (umut
adlı kullanıcıya) izin verir. Çoğunlukla birden çok kişiye izin verilmesi istenir. Bu durumda AuthGroupFile
yönergesi devreye girer.
Eğer birden çok kişiye izin vermek istiyorsanız içinde kullanıcı isimlerinin olduğu bir grup dosyası oluşturmalısınız. Bu dosyanın biçemi gayet basittir ve bunu herhangi bir metin düzenleyici ile oluşturabilirsiniz. Bu dosyanın içeriği aşağıdaki gibi görünecektir:
GroupName: umut samet engin kubilay
Dosya, sadece, boşluklarla birbirinden ayrılmış gurup üyelerinin isimlerinden oluşan uzun bir liste içerir.
Varolan parola dosyasına bir kullanıcı eklemek için şunu yazın:
htwd /usr/local/apache/wd/s birey
Evvelce almış olduğunuz yanıtı yine alacaksınız ama bu sefer yeni bir dosya oluşturulmak yerine var olan bir dosyaya eklenecektir. (Yeni bir parola dosyası oluşturmak için -c
seçeneği kullanılır).
Şimdi, .htaccess
dosyanızı veya <Directory>
bölümünüzü aşağıda görüldüğü şekilde değiştirebilirsiniz:
AuthType Basic AuthName "Davete Binaen" # Satır isteğe bağlıdır: AuthBasirovider file AuthFile "/usr/local/apache/wd/s" AuthGroupFile "/usr/local/apache/wd/groups" Require group Grupismi
Artık, Grupismi
gurubunda listelenmiş ve dosyasında kaydı olan kişiye, parolayı doğru yazdığı takdirde izin verilecektir.
Çoklu kullanıcıya izin veren biraz daha az kullanılan başka bir yol daha mevcuttur. Bir gurup dosyası oluşturmaktansa, şu yönergeyi kullanabilirsiniz:
Require valid-
Require umut
satırı ile parola dosyasında listelenmiş ve parolayı doğru olarak giren herhangi bir kişiye izin vermektense, her grup için ayrı bir parola dosyası tutarak grup davranışını taklit edebilirsiniz.
Temel kimlik doğrulama yolu belirtildiği için, sunucuya yaptığınız her belge istediğinde kullanıcı adınızın ve parolanızın doğrulanması gerekir. Hatta aynı sayfayı yeniden yüklerken ya da sayfadaki her bir resim için bu yapılmalıdır (şayet korunmakta olan bir dizinden geliyorsa). Bu işlem hızı azaltacaktır. Yavaşlama miktarı parola dosyanızın büyüklüğü ile orantılı olacaktır, çünkü bu işlem sırasında dosya açılacak ve kullanıcıların arasında isminiz bulunana kadar liste aşağı doğru taranacaktır. Bu işlem sayfa her yüklenişinde tekrar edilecektir.
Buradan çıkacak sonuç, bir parola dosyasına konulan kullanıcı sayısında bir üst sınır olması gerekliliğidir. Bu sınır sunucunuzun başarımına bağlı olarak değişiklik gösterir. Bir kaç yüz kayıtın üstünde giriş yaptığınızda hız düşüşünü gözlemlebilirsiniz İşte bu anda kimlik doğrulama için başka bir yöntem aramaya başlarsınız.
Parolaları basit bir metin dosyasında depolamak yukarıda bahsedilen sorunlara yol açtığından parolaları başka bir yerde depolamayı düşünebilirsiniz; örneğin bir veritabanında.
AuthBasirovider
file yerine, dbm
veya dbd
kullanabilirsiniz.
Bir metin dosyası yerine bir dbm dosyası kullanım örneği:
<Directory "/www/docs/private"> AuthName "Private" AuthType Basic AuthBasirovider dbm AuthDBMFile "/www/s/wd.dbm" Require valid- </Directory>
Başka seçenekler de mümkündür. Ayrınılar için mod_authn_dbm
belgesine başvurun.
Kimlik doğrulama ve yetkilendirme mimarisine dayalı yeni tedarikçiyi kullanarak tek bir yetkilendirme ya da kimlik doğrulama yöntemine kilitlenip kalmayacaksınız. Aslında birden çok tedarikçi ihtiyacınıza cevap vermek için bir arada kullanılabilir. Aşağıdaki örnekte dosya ve LDAP tabanlı kimlik doğrulama tedarikçileri bir arada kullanılmıştır.
<Directory "/www/docs/private"> AuthName "Private" AuthType Basic AuthBasirovider file ldap AuthFile "/usr/local/apache/wd/s" AuthLDAPURL ldap://ldaphost/o=yourorg Require valid- </Directory>
Bu örnekte dosya tedarikçisi, ilk olarak kullanıcının kimliğini doğrulamaya teşebbüs edecektir. Kullanıcının kimliği doğrulanamıyorsa LDAP tedarikçisi çağırılır. Eğer kurumunuz birden çok kimlik doğrulama tedarikçisini yürürlüğe koyuyorsa bu, kimlik doğrulama faaliyet alanının genişletilmesini sağlar. Diğer kimlik kanıtlama ve yetkilendirme senaryoları tek bir kimlik doğrulaması ile birden fazla yetkilendirme türüne izin verebilir.
Çok sayıda kimlik doğrulama tedarikçisi uygulamaya konulabileceği gibi, çok sayıda yetkilendirme yöntemi de kullanılabilir. Bu örnekte dosya için hem dosyalı hem de LDAP grup kimlik doğrulaması kullanılmıştır.
<Directory "/www/docs/private"> AuthName "Private" AuthType Basic AuthBasirovider file AuthFile "/usr/local/apache/wd/s" AuthLDAPURL ldap://ldaphost/o=yourorg AuthGroupFile "/usr/local/apache/wd/groups" Require group GroupName Require ldap-group cn=mygroup,o=yourorg </Directory>
Kimlik doğrulama konusunu biraz daha genişletirsek, Yetkilendirme Taşıyıcıları bölümünde bunun bir uygulama örneğini görebilirsiniz.
Tek bir veri deposundan yapılacak tek bir sınamadan çok daha esnek kimlik doğrulaması yapılabilir. Sıralama, mantık ve hangi kimlik doğrulamasının kullanılacağını seçmek mümkündür.
Yetkilendirmenin hangi sırayla uygulanacağı ve nasıl denetleneceği geçmişte biraz gizemli bir konuydu. Apache 2.2'de, tedarikçi tabanlı kimlik doğrulamasının devreye girmesiyle asıl kimlik doğrulama işlemini yetkilendirme ve destek işlevselliğinden ayırmak mümkün oldu. Bunun faydalarından birisi de kimlik doğrulama tedarikçilerinin yapılandırılabilmesi ve auth modülünün kendi yükleme sırasından bağımsız olarak özel bir sırayla çağrılabilmesidir. Bu tedarikçi tabanlı mekanizmanın aynısı yetkilendirmeye de getirilmiştir. Bunun anlamı Require
yönergelerinin yapılandırma dosyasında göründükleri sıra ile çağırılır.
Yetkilendirme Taşıyıcıları bölümüne bakınız.
Öntanımlı olarak tüm <RequireAny>
taşıyıcı yönergesinin içine konur. Başka bir deyişle eğer belirtilen kimlik doğrulama yöntemlerinden herhangi biri başarılı olursa yetkilendirme de sağlanmış olur.
Kullanıcı adı ve parolasına göre kimlik doğrulama hikayenin sadece bir bölümüdür. Sıklıkla insanlara kim olduklarına göre değil birşeylere dayanarak izin vermek istersiniz. Örneğin nereden geldikleri gibi.
all
, env
, host
ve ip
gibi yetkilendirme tedarikçileri ile, bir belgenin istendiği makinenin IP adresi veya konak ismi gibi bazı özelliklerine dayalı olarak erişime izin verip vermeyeceğinizi belirtebilirsiniz.
Bu tedarikçilerin kullanımı Require
yönergesinde açıklanmıştır. Bu yönergeler, isteklerin işlenmesi sırasında yetkilendirme aşamasında çağırılacak yetkilendirme tedarikçilerini kayda geçirir. Örneğin:
Require ip adres
Burada, adres bir IP adresidir (veya kısmi bir IP addresidir)
Require host alan_adı
Burada, alan_adı bir tam nitelikli alan adıdır (ya da kısmi alan adıdır); gerekirse çok sayıda alan adı veya IP adresi de belirtilebilir.
Örneğin, yorum alanını gereksiz iletilerle dolduran birini uzak tutmak istediğinizi varsayalım. Bu kişiyi uzak tutmak için şunları yapabilirsiniz:
<RequireAll> Require all granted Require not ip 10.252.46.165 </RequireAll>
Bu adresden gelen ziyaretçiler bu yönergedeki içeriği göremeyeceklerdir. Bunun yerine, elinizde IP adresi değil de makine adı varsa şunu kullanabilirsiniz:
<RequireAll> Require all granted Require not host host.example.com </RequireAll>
Eğer alan adının tamanıdan gelecek olan bütün erişimleri engellemek isterseniz adresin ya da alan adının bir parçasını belirtin:
<RequireAll> Require all granted Require not ip 192.168.205 Require not host phishers.example.com moreidiots.example Require not host ke </RequireAll>
<Require>
yönergesi ile birlikte kullanarak, sadece not
ile olumsuzlanan tüm koşulları gerçekleyen bağlantılara erişim verilir. Başka bir deyişle, olumsuzlanan koşulları gerçeklemeyen bağlantıların erişimi engellenir.
Kimlik doğrulama için tedarik tabanlı mekanizma kullanımının yan etkilerinden birisi, mod_access_compat
modülüne taşınmıştır.
yükseltme belgesine bakınız.
Zaman zaman kimlik doğrulama ağınızda veya sağlayıcı(ları)nızda kabul edilemez yükler oluşturur. Bu çoğunlukla mod_authn_socache
modülü ile gelmektedir.
Bu, bazı kullanıcılar için önemli bir başarım artışı sağlayabilir.
Daha fazla bilgi için AuthnProviderAlias
yönergesi ile bazı yapılandırmalarınızı basitleştirebilirsiniz.
Apache tarafından desteklenen şifrelerle ilgili bilgi için Parola Biçemleri belgesine bakınız.
Erişim Denetimi nasıl belgesinden de bazı bilgiler edinebilirsiniz.
Mevcut Diller: tr